Przed analizą treści tekstów, należy określić motywy takiej aktywności ambasadora ChRL w Bułgarii. Teksty publikowane w najbardziej poczytnych periodykach w kraju mają na celu ustalenie agendy prowadzenia narracji w stosunkach dwustronnych. Niniejsze działanie charakteryzuje się próbą określenia najważniejszych problemów politycznych i społecznych, poddanych dyskusji a następnie – w idealnym przypadku – do implementacji. Co do zasady„agenda setting”, w kontekście zarządzania państwem, służy do zaspokajania potrzeb obywateli. Niejednokrotnie stanowi jednak również furtkę do manipulacji informacją lub przekazem w kontekście promocji rozwiązań w dziedzinach społecznych oraz gospodarczych, na realizacji których najbardziej zależy zainteresowanej stronie, czyli w tym wypadku Chińskiej Republice Ludowej.
W tym aspekcie należy odnotować dwa teksty chińskiego dyplomaty Dong Xiaojuna: pt.: „Wybór historii, wybór narodu” o wkładzie KPCh we wprowadzeniu Chin nowoczesność i dobrobyt a także „Nowe idee rozwojowe prowadzące do rozwoju wysokiej jakości chińskiej gospodarki” w popularnej gazecie „Świat”. Na łamach tejże 10 maja podkreślał skuteczność władz lokalnych w przeciwdziałaniu pandemii. Chodzi tu przede wszystkim o prowincję Hubei, która ze swoją stolicą w Wuhan – według początkowych ustaleń – została uznana za epicentrum wirusowe, które sparaliżowało gospodarkę i życie społeczne w wymiarze globalnym. Według danych przekazanych przez ambasadora Donga, 321 międzynarodowych firm z listy „Fortune 500” ma dalej swoje siedziby lub prowadzi biznes w Hubei. Jest to również prężnie rozwijający się ośrodek naukowy i akademicki, gdzie w około 130 placówkach szkół wyższych naukę pobiera 1,6 mln studentów. Oprócz tego, Dong wymieniał również walory estetyczne prowincji, która znana jest jako „prowincja tysiąca jezior”. Taka narracja ma naturalnie ocieplić wizerunek miasta i samej prowincji, oczywiście w kontekście domniemanych ustaleń ws. źródła powstania koronawirusa.
W drugim tekście – którego przekaz z perspektywy realizacji zadań chińskiej polityki zagranicznej wydaje się bardziej znaczący – ambasador odwołuje się do wzrostu PKB Chin, który w pierwszej połowie 2021 roku – według chińskich danych – wzrósł o 12,7% rdr. Decydujący wpływ na wzrost gospodarczy ChRL – według Donga – ma pięć wiodących komponentów: dynamika wzrostu sektora innowacyjności; skoordynowanie współpracy w celu promocji zrównoważonego rozwoju; transformacja na tzw. „zieloną gospodarkę”; promowanie multilateralizmu, otwarcia ChRL na „świat zewnętrzny” i głęboka integracja z gospodarką światową oraz poprawę statusu życia „zwykłych ludzi”. Jak przekonuje Dong, całkowita liczba personelu badawczo-rozwojowego w ChRL od ośmiu lat jest najwyższa na świecie. To jednak dziwić nie powinno, ze względu na największy potencjał demograficzny Państwa Środka. Idąc dalej w 2020 roku, stosunek chińskiego nakładu na R&D (Research and Development) w stosunku do PKB osiągnął 2,4%. Stanowi to wzrost o 0,34% (sic!) w porównaniu do 2015 roku. Ponadto jak sugeruje Ambasador Dong, rząd w Pekinie stosuje strategię odpowiednich regulacji podatkowych a także tzw. integracyjnych polityk motywacyjnych, aby zwiększyć innowacyjność rodzimych przedsiębiorstw w celu przyśpieszenia modernizacji i transformacji przemysłowej. Wzrostowi innowacyjności w Chinach ma służyć również rosnący proces urbanizacji. W 2021 roku osiągnął on 63,8%. W tym kontekście ambasador Dong podkreślił rolę wsi i zachodzący tam proces rewitalizacji, mający wyraz w modernizacji rolnictwa. W pierwszej połowie 2021 roku powstało pięćdziesiąt nowych rolniczych parków przemysłowych a także wyszczególniono 298 nowych miast przemysłowych o charakterze rolniczym.
Ponad wszelką wątpliwość należy uznać, iż tekst ambasadora Dong Xiaojuna ma na celu promocję „chińskiego modelu państwa socjalistycznego”, w którym sposób zarządzania po globalnym kryzysie przedstawiany jest jako remedium na kłopoty gospodarcze – zwłaszcza po kolejnej fali SARS-CoV-2. Niewątpliwie KPCh nieustającymi reformami wewnętrznymi stara się pobudzić wzrost gospodarczy „po pandemii” i odnosi w tej materii zadowalające wyniki – jak podał Ambasador.
Idąc dalej należy natomiast zadać pytanie, czy adaptacja niniejszego modelu zarządzania w państwach rozwijających się (do których w głównej mierze skierowana jest chińska narracja) sprawdziłaby się w warunkach zdecydowanie mniejszego potencjału technologicznego a także – a może przede wszystkim – w obliczu zdecydowanej dysproporcji w aspekcie demograficznym? Według Dong Xiaojuna to właśnie poprawa warunków życia ludności staje się motorem wzrostu gospodarczego i kluczem do „witalności społecznej”. W Chinach zdecydowanie promuje się również zarządzanie usługami poprzez usługi sieciowe. Plan „Hulianwang + zhengfu fuwu tj. Internet + usługi rządowe” ma udostępnić rzeczone usługi rządowe przez sieć, które mają stać się „dostępne na poziomie międzyregionalnym”. Nadrzędną motywacją w procesie digitalizacji społeczeństwa jest jednak możliwość wielopłaszczyznowej kontroli i zarządzania społeczeństwem. To pomysły motywowane chęcią rozwoju inżynierii społecznej, gdzie każdy wie co ma robić, jak się uśmiechać, czy kiedy zjeść posiłek. Ponadto, według danych przekazanych przez Donga, Chiny notują sukcesy w walce z bezrobociem. W pierwszych sześciu miesiącach 2021 roku w Chinach utworzono 6,98 mln nowych miejsc pracy, realizując 63,5% celu postawionego na 2021 rok. Dla ukazania skali i porównania potencjałów obu państw należy przypomnieć, iż populacja Bułgarii w 2020 wyniosła 6,94 mln. Dodatkowo w kontekście małych i średnich przedsiębiorstw, szczególnie w kontekście ustającej w Chinach pandemii koronawirusa, należy odnotować gwałtowny wzrost nowych podmiotów na rynku podatkowych. Od stycznia do czerwca 2021 roku zarejestrowano ich w Chinach 6,24 mln, co stanowi wzrost o 27,3% rdr.
Kolejny z tekstów opublikowanych na łamach bułgarskiego portalu „24 godziny” z dn. 1 lipca 2021 roku odnosił się do „wkładu KPCh w mądrość rządów świata”. W artykule Dong Xiaojun wyróżnił cztery główne zalety modelu zarządzania KPCh: nieustane wzmacnianie partii i budowanie długoterminowych planów zarządzania państwem; wsłuchiwanie się w „głos ludu”; walkę z korupcją a także wkład KPCh w promowanie uczciwości i wdrażania nowych praktyk politycznych przyjmowanych w wielu państwach na świecie. Według ambasadora, chińska filozofia polityczna i koncepcje zarządzania na przestrzeni lat zostały udoskonalone w celu „instytucjonalizacji nowej praktyki ścisłego zarządzania partią, która wnosi chińską mądrość w metody zarządzania wobec zagrożeń i wyzwań w skali globalnej”. Dong Xiaojun mówił również o praktycznych aspektach zarządzania społeczeństwem, które – według ambasadora – stanowiły również pozytywny wpływ na postęp w innych krajach rozwijających się. Ponadto, ambasador podkreślił, iż KPCh to największa partia u władzy na świecie, która „nie tylko działa na rzecz postępu ludzkości, ale także opowiada się za otwartą współpracą, obopólnymi korzyściami a także promuje wspólny, globalny dobrobyt poprzez własny rozwój”.
W kontekście skutecznego zarządzania społeczeństwem podczas gwałtownego rozprzestrzeniania się pandemii, w wywiadzie dla EUROCOM, ambasador Dong Xiaojun stwierdził, iż Chiny były w stanie opanować wewnętrzną epidemię w tak krótkim czasie dzięki: „silnemu kierownictwu KC KPCh, którego trzonem jest sekretarz generalny Xi Jinping, które ustanowiło zjednoczone centralne przywództwo, a wszystkie miasta i prowincje miały przydzielone swoje własne obowiązki”. Tym samym w idealnym modelu zarządzania państwem „każdy wie, co ma robić”. Drugim aspektem jest wdrożenie bezprecedensowej, szeroko zakrojonej reakcji na kryzys zdrowia publicznego w całym kraju poprzez zbudowanie systemu prewencji i kontroli grupowej obejmującej wszystkich obywateli oraz wdrożenie systemu „wczesnego wykrywania, wczesnego raportowania, wczesnej izolacji i wczesnego leczenia”. W tym kontekście wskazano na szczególną mobilizację najlepszych lekarzy i ekspertów z zakresu wirusologii a także zastosowanie najnowocześniejszego sprzętu, który miał znacznie przy obniżeniu śmiertelności. Po czwarte, ambasador Dong wskazał na terminową i przejrzystą komunikację na linii władze-społeczeństwo a także ekspresową budowę szpitali i mobilizację dużej liczby personelu medycznego całego kraju do pomocy obszarom z wyższym wskaźnikiem zachorowalności.
Tyle chińskich opowieści. A jak taka narracja przekłada się na realny obraz Chin w Bułgarii? Według badań Pew Research z grudnia 2019 roku, pozytywna percepcja ChRL w Bułgarii jest powyżej średniej dla regionu EŚW. Badania obejmują wyniki z sześciu państw (Czechy, Bułgaria, Litwa, Polska, Słowacja, Węgry), z czego pozytywna percepcja ChRL w Bułgarii uzyskała 55% (mediana wybranych państw regionu: 43%), natomiast negatywne podejście do Chin okazało 20% ankietowanych (mediana: 36%). W tym względzie, w regionie EŚW pośród ankietowanych państw, Chiny najlepiej postrzegane są właśnie w Bułgarii (55%), Polsce (47%) na Litwie (45%), natomiast najgorzej w Czechach (57%), Słowacji (48%) oraz na Węgrzech (37%). Stanowi to pewien paradoks, ponieważ najlepsze notowania ChRL odnotowuje się w państwach, które mają stosunkowo niski poziom współpracy inwestycyjnej, natomiast negatywne głosy respondentów wykazują obywatele państw, których stosunki inwestycyjne a przede wszystkim polityczne są na relatywnie wysokim poziomie. W obliczu ostatnich wydarzeń związanych z opuszczeniem przez Litwę formatu 17+1 – jak widać – sprzyjające ChRL wyniki opinii publicznej nie korespondują z oficjalnym stanowiskiem rządu w Wilnie. Ponadto w powyższym badaniu odzwierciedlono również poziom zaufania do przewodniczącego Xi Jinpinga. W Bułgarii 32% respondentów odpowiedziało, iż lider Chin cieszy się ich zaufaniem, natomiast 23% zaznaczyło brak zaufania do chińskiego przywódcy. W tym aspekcie najbardziej kluczową kwestią jest odsetek osób, które nie miały wyrobionego zdania na temat Xi Jinpinga, bowiem aż 45% respondentów (drugi wynik w regionie po Węgrzech: 51%) i nie potrafiło ocenić działań przewodniczącego ChRL.
Wydaje się, iż przy stosunkowo pozytywnej percepcji Chin w Bułgarii, propaganda ambasadora Dong Xiaojuna ma wypełnić właśnie tę lukę, zmieniając podejście do skoncentrowanego na konsolidacji władzy Xi Jinpinga, co w szerszym kontekście ma zachęcić do korzystania z „wybranych i sprawdzonych w Chinach” schematów zarządzania państwem i społeczeństwem. To bezpośrednio prowadzi do włączenia tematyki „modelu chińskiego” do agendy rozmów dwustronnych w tym wypadku między Pekinem a Sofią.